14 Mart 2013 Perşembe

"Gün Yetmiyor Ki" Dedikleri Buymuş Arkadaş...

Merhaba,
Beni özleyen özlemeyen,
Tanıyan tanıyamayan herkese...
...
Bilenler vardır kurban bayramında ayağımı yaktım ve işten ayrıldım.
Bende evde otururup yeğenimle ilgilenmeye karar verdim şimdilik.
Blog sayesinde edindiğim arkadaşlarımla dostlarımla dertleştim ve hediyeleştim...
Bu arada neler yaptım derseniz...
Puzzlelar bitirdim, tablolaştırdım,
Okunacak kitap kulem çoğalırken bile kitap almaya devam ettim,
İğne oyasını öğrendim,
İzlemediğim filmleri temin ettim,
Misafirliğe gittim,
Hastalıklarla mücadele ettim,
Gezdim tozdum,
Sinirledim üzüldüm,
Ağladım güldüm...
Ve bir günün insana gerçekten yetmediğini anladım...
Anlayamadığım şey ise,
Çalışırken yaptığım bir çok şeyi çalışmadığım zaman diliminide vakit bulup nasıl yapamadığım!!!
Bir diğeri de bunca koşturmaya rağmen mütemadiyyen aldığım kilolarım!!!
Kaç kilo derseniz,
Emin olun evlendiğimden bugüne kadar +20...
Şaka gibi değil mi?
...
Evet gelelim minik resimlemelerime,
Bakalım neler olmuş neler bitmiş,
Kadraja neler takılmış...
...


En son D&R çılgınlığımız... Sevgili ile =)


Pul kolleksiyonumun minik bir parçası...
Eşime birlikteliğimizden bir süre sonra
onu eve davet teklifimi daha etkin kılmak için "sana pul kolleksiyonumuda gösteririm"
dediğimde ve kolleksiyonu gördüğünde surat ifadesini hala hatırlıyorum =)


Okunacaklar kulesinin tozlu kitaplarından...
Biten dostluklar bazı anlarda acı verir hele ki vakit kaybı olduğunu düşünürseniz!


Evimin ilk hediyesi...
Her daim güzel ve asil...


Ve iğne oyasından bir örnek...
Sipariş bile aldım, çok şükür evde otururken bile minik gelirler elde etmek güzel şey...
Şimdi sırada,
iğne oyasıyla takılar ve tablolar var...
Tepsileri de unutmamak lazım,
bir de fular olarak kullanılan tülbentler =)
Bekleyin...


Şuan bitirmeye çalıştığım puzzle...


Bitirdiğim ve annemin çeyizlerimi hazırlarken yapıştırmamı beklemeden
bozduğu ve kutuya yerleştirdiği puzzle'm...
Şimdilerde yeniden yapılmayı bekliyor...


Buda bitirdiğim son puzzlem...


Ve teyzesinin sevgilisi puzzle bitirir =)


Canım arkadaşım sea bel'den yılbaşı hediyem =)
...

Benden şimdilik bu kadar...
Gidip yeğenimi okuldan alma ve onunla ilgilenme saatim geldi...
Yaşadıklarımın devamı diğer postlarımda inşallah...

...

Dua ve Sevgiyle kalın...

7 yorum:

  1. Öncelikle uzun bir süre önce yaşadığınız sağlık sorunu için geçmiş olsun.
    İnanın zaman hiçbirimize yetmiyor. Dediğiniz gibi kafada bir sürü proje ama yetişmek mümkün değil:)
    Bende de ağabeyim ve ablamın çok seneler önceki pul koleksiyonları mevcut. Benim korumam altındalar:) Az olmalarına rağmen benim için çok özeller.
    Görmek isterseniz:
    http://moonlightcat13.blogspot.com/2012/11/hobi-odam-2-pul-koleksiyonu.html
    Yine birkaç sene önce Fazıl'la puzzle yapma hevesine kapıldık ve D&R'dan yelkenli bir model aldık. Ama bir türlü beceremedik ve olduğu gibi kutusuna geri kaldırdık:)) Çok sabır ve dikkat isteyen bir çalışma gerektiriyor puzzle bitirme. O yüzden tebrikler:)
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cok tesekkur ederim :) Kolleksiyon farkli birsey gercekten, hicbiri digerini tutmuyor. Hayran oldum albumunuze inanin... Puzzle a gelince yer cok onemli bir sorun. Halisi var ama bi yere kadar durmadan kivir buk katla ugrasilmiyor. Diger turlu ortaliktada birakilmiyor :) tuhaf bir karmasa... Insan stres atip kafa dagitayim derken tam terside olabiliyor...Birde bisey sormak istiyorum siir kitabi disinda roman yazmayi dusunuyor musunuz...Sevgiyle,

      Sil
  2. Zaman yettirememe galiba hepimizin sorunu. Vakit bol diyerek çok fazla mı oyalanıyoruz ne? En azından ben öyleyim. Yeğeninizle ilgilenmeniz ne güzel bende 2 yıl yegenimle ilgilendim, taşındılar haftada bir görüyoruz. Net üzerinden puzzl yapmaya alışmışım gerçekte yapabilir miyim bilmiyorum. Ablamla birlikte bizimde pul koleksiyonumuz vardı ne vakit kayboldu bilmiyoruz. Para koleksiyonumuda 2 -3 yıl üzerine bulup devam etmiştim :) Nasıl ilgiliyim ama.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende ilk kolleksiyonumu kaybetmistim. Vaktin yetmemesi bir yana gun sonu bir bakiyorum elde hicbirsey yok yapilacak tonla sey yigildikca yigiliyor... Mesela bak bu ayin bile ortasina geldik saka gibi... Puzzle a gelince eger yer problemin yoksa denemelisin. Tablo haline gelince insan mest oluyor. Ben arkadaslarima ilk ev hediyesi olarak arkasini imzalayip goturuyorum mesela... Belki bir gun seninde kapini tabloyla calanlar olabilir :)
      Sevgiyle...

      Sil
  3. Harika bir yazı olmuş elerine sağlık..

    YanıtlaSil

dosttan nameler...